تحریم‌کنندگان سینماحقیقت خود رااز حق‌شان محروم می‌کنند/فرصت گفتگو
تاریخ انتشار: ۲۰ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۷۸۷۸۸
مهدی مطهر تهیه‌کننده سینمای مستند که با سه اثر در شانزدهمین دوره از جشنواره «سینماحقیقت» حضور دارد، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این آثار توضیح داد: در شانزدهمین دوره از جشنواره «سینماحقیقت» تهیه‌کنندگی سه فیلم را برعهده داشته‌ام. «عروس مصری» که به زندگی «فوزیه» همسر اول محمدرضا شاه و دهه اول سلطنت او می‌پردازد، «ضیاءالدین» مستندی به سرمایه‌گذاری معاونت قرآنی وزارت ارشاد که به اهتمام و توجه خاص رهبری به قرآن می‌پردازد و «آغاز یک پایان» درباره زیست و زندگی شهید محمد باقر صدر.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی با اشاره به حضور مستند «ضیاءالدین» در بخش «شهید آوینی» گفت: باید بگویم که به اعتقاد من اگر قرار است از مستندهایی که در بخش «شهید آوینی» این رویداد سینمایی و موضوعاتی که به بررسی آن می‌پردازند حمایت شود، در وهله اول باید اکران این آثار در بخش اصلی جشنواره اتفاق بیافتد.
مطهر گفت: معمولاً در ادوار گوناگون برگزاری «سینماحقیقت» شاهد این هستیم که جوایز اصلی جشنواره مثل جایزه بهترین پژوهش به مستندی در بخش اصلی می‌رسد که به موضوعی مثل حیوانات یا محیط‌زیست پرداخته است. من نمی‌گویم این موضوعات، مسائل مهمی نیستند. قطعاً هرکدام از این مستندها مسئله‌ای مهم را روایت می‌کنند که باید درباره‌شان صحبت شود. همه آثار هم محترم هستند اما شاید بهتر باشد این قبیل از مستندها که به بخش‌های فرعی‌تری چون محیط‌زیست و حیات‌وحش می‌پردازند، به بخشی جنبی منتقل شده و آثار مهمی که به واسطه محتوایشان در گروه «شهید آوینی» اکران می‌گیرند، به بخش اصلی منتقل شوند.
سخت‌گیری ممیزی حتی به حامیان سرسخت جمهوری اسلامی!
این تهیه‌کننده سینمای مستند افزود: جشنواره‌های سینمایی ما، وزارت ارشاد و حتی حاکمیت گاهی اوقات درباره موضوع مستند عملکردی محافظه‌کارانه دارند. به نظر من ممیزی، در موضوعات اجتماعی و سیاسی با همه گروه‌ها حتی حامیان سرسخت جمهوری اسلامی، سخت‌گیرانه برخورد می‌کند. اگر مستندساز بتواند بخشی از نقد اجتماعی‌اش را مستند کند به‌نظرم بخشی از جامعه که صدای اعتراض و نقد خود را شنیده دیگر به‌طرف رفتار و رویکرد رادیکال و آنارشی نمی‌رود.
مدیر سابق «خانه مستند انقلاب اسلامی» تأکید کرد: باید اجازه دهیم آثار گوناگون با نگرش و بینش متفاوت در جشنواره حضور پیدا کنند تا همه افراد جامعه و حتی مردم معترض حس کنند که حرف‌هایشان شنیده می‌شود. ما در جشنواره بخشی با عنوان «شهید آوینی» داریم. خود همین نام می‌تواند راهگشا باشد و مسیر را به ما نشان دهد. شهید آوینی تنها به دلیل ساخت مستندهایی که مستقیم به دفاع‌مقدس می‌پرداخت برای ما شاخص نشده بلکه ایشان چه در نوشته‌ها و چه در مستندهایشان به وقایع اجتماعی و سیاسی زمانه‌اش واکنش نشان می‌داد.
مطهر گفت: مستندها با موضوعات اجتماعی، عدالت اقتصادی، تورم و یا هر موضوع دیگری که بخشی از جامعه از طریق رسانه‌های دیگر یا به هر شکلی نسبت به آن انتقاد دارد، اگر در جشنواره اکران بگیرند، فضایی پیش کشیده می‌شود که در آن مسئولان درباره این موضوعات شفاف‌سازی کرده و توضیح بدهند. حتی بسیاری از اوقات می‌بینیم که مستندساز پیشتاز است و از زمان خود جلوتر حرکت می‌کند. برای مثال چند سال پیش محسن اسلام‌زاده با مستند «تنها در میان طالبان» که به موضوع طالبان می‌پرداخت، نشان داد که با طالبان هم می‌توان مذاکره کرد. چیزی که سال‌ها بعد و در سال ۱۴۰۰ مسئولان متوجه آن شدند! پس از کجا معلوم که مستندهایی که امروز ساخته می‌شوند نیز نسبت به زمان خود جلوتر نباشند؟
به نظر تحریم‌کنندگان جشنواره هم احترام بگذاریم
وی تأکید کرد: بدون شک، جشنواره با حضور همه گروه‌ها با طراوت بیشتری برگزار می‌شود و من هم از صمیم قلبم دوست داشتم که همه در این رویداد حضور داشته باشند. اما نظر کسانی هم که جشنواره را تحریم کردند محترم است و باید به آنها احترام گذاشت. من فکر می‌کنم، باید حواسمان را جمع کنیم که اعتراض‌هایمان جنبه سیاسی پیدا نکند. مستندسازها می‌توانند با حضور در جشنواره و استفاده از تریبون آن اعتراض‌های خودشان را بیان کنند.
این تهیه‌کننده مستند در پایان بیان کرد: درواقع با تحریم جشنواره، آنها از حقوق خودشان محروم می‌شوند، چون جشنواره مختص به طیف و گروه خاصی نیست. باید بگویم رخ دادن چنین ماجرایی خیلی هم دور از تصور نبود. سال ۸۸ در ایران نیز شاهد این بودیم که طیف خاصی از هنرمندانی که نسبت به موضوعی اعتراض داشتند فیلم‌های خود را از جشنواره بیرون کشیدند. خیلی از آنها سال بعدش دوباره در جشنواره شرکت کردند و بعضی هم این تحریم را ادامه دادند. اما چنین رویدادی حتی در دیگر کشورها هم رخ می‌دهد و گروهی که نسبت به بعضی از سیاست‌گذاری‌ها اعتراض دارند، جشنواره‌هایشان را تحریم می‌کنند. امیدوارم سال بعد با اصلاح بسیاری از امور و بهتر شدن حال مردم جشنواره‌ای با حضور همه گروه‌ها داشته باشیم.
کد خبر 5650949منبع: مهر
کلیدواژه: جشنواره سینماحقیقت مهدی مطهر خانه مستند انقلاب اسلامی سینمای مستند شانزدهمین جشنواره سینماحقیقت شانزدهمین جشنواره سینماحقیقت سینمای مستند جشنواره تئاتر مقاومت اسفندیار قره باغی جشنواره تلویزیونی مستند فیلم سینمایی سازمان صداوسیما جشنواره سینماحقیقت فیلم مستند تئاتر ایران هنرمندان تئاتر پیمان جبلی سینمای آمریکا موسیقی ایرانی شهید آوینی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۷۸۷۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تعریف دولتمردان برجام از خود به خاطر نابودی یک دهه فرصت رشد اقتصادی!
«برجام صرفاً یک مخدر بود که حواس مسئولین را از تحولات پرت کرد. برجام هویت دولت قبل است و به همین دلیل نمی‌خواهند شکست آن را بپذیرند. بدفهمی دولت روحانی از پدیده تحریم باعث از دست رفتن دهه۹۰ شد».
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهوری در دولت‌های یازدهم و دوازدهم، اخیرا در گفت‌وگو با روزنامه اعتماد به بیان نقاط ضعف و قوت دهه نود پرداخت و در حالی که بیان می‌کرد دهه نود، بدترین دهه مردم ایران بوده، به تعریف و تمجید درباره برجام پرداخت. در واکنش به این اظهارات، مسعود براتی کارشناس مسائل اقتصادی به رجانیوز گفت: برخی از صحبت‌های آقای جهانگیری درباره وضعیت اقتصادی و تحولات دهه ۹۰ قابل‌قبول و برخی تحلیل‌ها غیرواقعی هستند. دهه ۹۰ دهه گمشده اقتصاد ایران است، اما آقای جهانگیری به دلایل این گمشدگی اشاره نکردند. بر خلاف آن چیزی که مدنظر آقای جهانگیری است که برجام توانست شرایط اقتصادی جامعه را متحول کند، اتفاقاً نوع مواجهه دولت‌های یازدهم و دوازدهم در بحث تحریم‌ها و مسیری که انتخاب شد، یعنی مسیر مذاکره برای رفع تحریم‌ها، بدون شک اثر خیلی جدی در گم‌شدن دهه ۹۰ در اقتصاد ما داشته است.
آن چیزی که متأسفانه در دهه ۹۰ اتفاق افتاد، بدفهمی از پدیده تحریم، از نحوه کارکرد تحریم و از جایگاه تحریم در سیاست خارجی آمریکا و اهداف خصمانه‌ای بود که دولت آمریکا در قبال ایران دنبال کرد و برنامه‌هایی که علیه مردم ایران داشت. این بدفهمی سبب شد که راه اشتباهی انتخاب شود و این راه اشتباه باعث شد که ما دهه ۹۰ را برای رشد اقتصادی و استحکام اقتصادی از دست بدهیم. این نکته‌ای است که آقای جهانگیری اصلاً به آن اشاره نکرده است.
از طرفی ایشان در بحث اقتصادی برجام اغراق‌هایی هم کرده است. البته برجام آورده‌ها و نتایجی داشته، اما نه آن چیزی که به‌صورت اغراق گونه بیان شود. مهم‌ترین آورده برجام فروش فیزیکی نفت ایران و بازگشت سطح فروش نفت به قبل از تحریم‌ها بود که در سال‌های ۹۵ و ۹۶ اتفاق افتاد. نوع تعاملات اقتصادی خارجی ایران به‌گونه‌ای شد که کاملاً نسبت به بازگشت تحریم‌ها آسیب‌پذیر شد و لذا هر چند شاهد رشد نفتی خوب در سال ۹۵ بودیم، اما این رشد در سال ۹۶ رخ نداد، چون مهم‌ترین متغیر آن نفت بود و یک‌بار اتفاق افتاد و وقتی در سال ۹۷ با تحریم‌ها مواجه شدیم و خروج آمریکا از برجام اتفاق افتاد، دو سال پیاپی رشد منفی را تجربه کردیم که کل آن رشد مثبت را به محاق برد و در مجموع دهه ۹۰ برای ما دهه درجازدن محسوب می‌شود.
برجام نتوانست مشکلات ما را با دنیا رفع و رجوع کند، بلکه صرفاً یک مسکن موقتی بود و بیشتر برای ما نقش مخدر را ایفا کرد و ما نسبت به روندهایی که برای ما تهدید بودند، چه در منطقه و چه در سطح جهان، بی‌توجه شدیم و حتی به توسعه زیرساخت‌های تحریم که در دولت اوباما و بعد ترامپ انجام شد؛ از جمله راه‌اندازی مرکز هدف‌گیری تأمین مالی تروریسم در منطقه خلیج‌فارس در کشور عربستان توجه نکردیم. قانون کاتسا که توسط کنگره آمریکا تصویب شد، برای ما امر مهمی تلقی نشد و به آن توجه نکردیم و ضرباتی هم که در سال‌های ۹۷ و ۹۸ بر ما وارد شدند، ماحصل همین بی‌توجهی‌ها بودند، لذا نه‌تنها مشکلی از ما حل نشد، بلکه ما را در یک خلسه و فضای ناهشیاری قرارداد که آسیب آن را دیدیم. این ادعا که برجام در جذب سرمایه‌گذاری خارجی موفق بوده، با آمارهای موجود تطابق ندارد. در سال‌های ۹۵ و ۹۶ که سال اجرای برجام است، روی کاغذ رشد سرمایه‌گذاری خارجی رخ داده، اما در واقعیت طرح‌هایی که عملیاتی شدند و سرمایه‌های که به‌صورت واقعی وارد کشور شدند، اعداد بسیار کمی هستند که نشان می‌دهند سرمایه‌گذاران نتوانستند اعتماد کنند و ریسک تحریم‌ها کماکان برقرار بوده است؛ لذا در سال ۹۵ زیر ۲ میلیارد دلار تحقق سرمایه‌گذاری خارجی رخ داده و در سال ۹۶ هم همین حدود بوده است؛ درصورتی‌که در دوره آقای رئیسی در سه سال اخیر اعداد بسیار قابل‌توجهی ثبت شده‌اند که در مسیر اجرا قرار دارند. برای مثال در سال ۱۴۰۲ مبلغ سرمایه‌گذاری طبق اعلام رسمی متولی امر ۵.۵ میلیارد دلار بوده است.
علت دفاع آقای جهانگیری از برجام این است که مهم‌ترین ایده دولت آقای روحانی مذاکره بود و نتیجه آن که برجام باشد، هویت آنها را می‌سازد. طبیعی است که از آن دفاع و طبیعتاً تمام تحلیل‌های خودشان را به این سمت معطوف کنند که برجام اتفاق مهمی بوده و تجویز فعلی‌شان هم برجام باشد. ناموفق بودن این مسیر و عدم توفیقاتش برای همه ایرانی‌ها شفاف و تثبیت شده است.
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است